CHEAPO
Blijf op de hoogte en volg Evi
09 Augustus 2013 | Jordanië, Petra
Na ons tripke naar Palestina en het schranzen in Jeruzalem, gingen we ergens wifi stelen (om de blog up te loaden, duuuhuh!). Daar botsten we toevallig opnieuw op de Palestijnse (of Palesteinse?) katholiek waar ik vorige keer over vertelde. Een beetje nen blaaskaak met zweertjes onder zijn armen (waardoor hij belachelijk breed liep, kendet), nen haat tegenover iedereen en alles, een gokprobleem en te veel verhalen die hij perse met ons wou delen. Hij stelde voor om met ons mee te reizen, en wij hadden zoiets van "waarom ni?". Da gevoel veranderde de volgende morgen al snel in "waarom wel".
We gingen samen op zoek naar ne huurauto en meneer wilde perse ne chevrolet want de andere auto's waren "belachelijke boxkes" maar wij wilden zo goedkoop mogelijk reizen dus wij wilden een "belachelijk boxke". Daarbij overstelpte hij ons met verhalen over zijn geld, goud en andere materialistische zever. Oke, doehoei. Ene blik naar elkaar en onze beslissing was gemaakt. Wij pakken de bus wel!
Zo gezegd, zo gedaan en we sprongen op de bus naar Ein Gedi. Een reservaat in de woestijn aan de dode zee. To be honest, ik ben gene fan van de dode zee. Da pikt en da jeukt overal. Ma echt oooveral! En ge moogt uw benen ni scheren voor ge daar gaat zwemmen en ik ben gene fan van nen baard op mijn benen. En elk wondje da ge hebt, begint belachelijk hard te pikken. Boehoe, kleine blijter da ik ben.
Dan maar een beetje bijslapen, maar das ni zo vanzelfsprekend in de woestijn. Waaaarm. Dan maar mango's, ijs en chips eten. Ook altijd goe! Nog een eenzame, beetje sociaal onaangepaste Hollander leren kennen en samen een pintje gedronken. Schol. Hij drukte ons op het hart dat we geen te stoere grieten moesten zijn. Dus ni liften, ni buiten slapen, .. Jaaa papa!
Rond 6 uur hadden we het daar wel gehad, en besloten we naar Masada te vertrekken. Natuurlijk geen bus nimeer, dus dan maar een beetje liften. In de woestijn. Dat ging verbazingwekkend vlot en we werden opgepikt door een papa Jood en zoon Jood. We werden afgezet aan den enige hostel dat er was in Masada, maar cheapo's als we zijn, wilden we hun belachelijk hoge kamerprijs ni betalen. Twee Franse meisjes hadden hetzelfde idee, dus we zochten een kampeerplaats buiten den hostel. De raad van de Hollander dus kei hard genegeerd: wel liften en wel buiten slapen. Lalala!
We vonden een soort van picknickplaats met drinkbaar water, bankskes, een toilet, ... dus dat leek ons ideaal. Leek. Het bleek daar namelijk vol ranzige kakkerlakken en ander ongedierte te zitten. Ma goe, slaapzakske uitrollen op de bank en probleem opgelost.
Slaapje doen in de woestijn! Heerlijke sterrenhemel boven ons! Palmbomen rond ons! Zicht op de dode zee! En dat allemaal gratis! A room with a view!
's Nachts werd ik wakker van geritsel naast mij. Ik stond meteen op scherp, klaar om één of andere dief of verkrachter de lappen van zijn leven te geven. Snel van links naar rechts kijken, spiedend, vuisten in de aanslag. En kressen gelijk een klein kind. Meteen een beetje minder stoer dus. Naast mij stond een stekelvarken! Noooo shit! Een echt stekelvarken! Gast, da is groooot! Da beest verschoot zich een ongeluk, liep zo snel als 'm kon terug de woestijn in en zijn stekelkes wiegelden gelijk zot in het rond. Net geen infarctje, hoop ik (van het stekelvarken dan, ik was al bekomen en vooral kei excited da ik een stekelvarken in real life had gezien).
Om 4u ging de wekker en vertrokken we, moedig als we zijn, om een bergske te beklimmen om daar de zonsopgang te zien. 3 kwartier naar omhoog, 3 kwartier afzien. Ik ben 20x gestorven, ik heb gezworen da ik ging stoppen met roken (ondertussen al wa minder overtuigd) en ik heb net ni geweend. Conditie nul. Oeps. Maar we hebben het gehaald! Prachtig uitzicht, mooie zonsopgang, nog effie de fut gevonden om wa uit te pakken met yogamoves. Top.
Nadat we de berg terug waren afgeklauterd, fixten we ons een gratis ontbijt in den hostel. "Its included in the price", welke price? Ma goe, effie schranzen van het buffet for free dan maar. Cheapo's.
In Masada is voor de rest niks te zien, dus we besloten om de bus richting Eilat te nemen. Een Amerikaanse vrouw die aan dezelfde bushalte zat, besloot mijne ziel te redden. 't Was nodig. Want niemand is perfect en we zijn allemaal zondaars, jadaaa jadaaa jadaaa blablabla. Maar God kan ons redden, hoera. Ik kreeg nen bijbel cadeau, en nen hoop instructies van hoe ik 'm moest gebruiken. Gelukkig kwam de bus mij net op tijd redden, ik was volledig gek aan't worden in mijn hoofd door haar brainwashpraatjes. Van mij moogt ge geloven in wie of wa ge maar wilt, voor mijn part in ne roze cavia met paarse bollekes die trucskes kan. I don't care. Maar ge hoeft er mij ni met lastig te vallen, en ge moet mij al zeker ni proberen 'bekeren'. Maar dat deed ze wel. Achja, ik heb een gratis bijbel nu.
Eilat was niks voor ons, dus meteen de grens over gestoken naar Jordanië. Bordercontrole kost belachelijk veel geld en tijd, maar we made it. Ondertussen twee daagskes hier maar da verslag volgt morgen nog! We'll keep you up to date! :)
We gingen samen op zoek naar ne huurauto en meneer wilde perse ne chevrolet want de andere auto's waren "belachelijke boxkes" maar wij wilden zo goedkoop mogelijk reizen dus wij wilden een "belachelijk boxke". Daarbij overstelpte hij ons met verhalen over zijn geld, goud en andere materialistische zever. Oke, doehoei. Ene blik naar elkaar en onze beslissing was gemaakt. Wij pakken de bus wel!
Zo gezegd, zo gedaan en we sprongen op de bus naar Ein Gedi. Een reservaat in de woestijn aan de dode zee. To be honest, ik ben gene fan van de dode zee. Da pikt en da jeukt overal. Ma echt oooveral! En ge moogt uw benen ni scheren voor ge daar gaat zwemmen en ik ben gene fan van nen baard op mijn benen. En elk wondje da ge hebt, begint belachelijk hard te pikken. Boehoe, kleine blijter da ik ben.
Dan maar een beetje bijslapen, maar das ni zo vanzelfsprekend in de woestijn. Waaaarm. Dan maar mango's, ijs en chips eten. Ook altijd goe! Nog een eenzame, beetje sociaal onaangepaste Hollander leren kennen en samen een pintje gedronken. Schol. Hij drukte ons op het hart dat we geen te stoere grieten moesten zijn. Dus ni liften, ni buiten slapen, .. Jaaa papa!
Rond 6 uur hadden we het daar wel gehad, en besloten we naar Masada te vertrekken. Natuurlijk geen bus nimeer, dus dan maar een beetje liften. In de woestijn. Dat ging verbazingwekkend vlot en we werden opgepikt door een papa Jood en zoon Jood. We werden afgezet aan den enige hostel dat er was in Masada, maar cheapo's als we zijn, wilden we hun belachelijk hoge kamerprijs ni betalen. Twee Franse meisjes hadden hetzelfde idee, dus we zochten een kampeerplaats buiten den hostel. De raad van de Hollander dus kei hard genegeerd: wel liften en wel buiten slapen. Lalala!
We vonden een soort van picknickplaats met drinkbaar water, bankskes, een toilet, ... dus dat leek ons ideaal. Leek. Het bleek daar namelijk vol ranzige kakkerlakken en ander ongedierte te zitten. Ma goe, slaapzakske uitrollen op de bank en probleem opgelost.
Slaapje doen in de woestijn! Heerlijke sterrenhemel boven ons! Palmbomen rond ons! Zicht op de dode zee! En dat allemaal gratis! A room with a view!
's Nachts werd ik wakker van geritsel naast mij. Ik stond meteen op scherp, klaar om één of andere dief of verkrachter de lappen van zijn leven te geven. Snel van links naar rechts kijken, spiedend, vuisten in de aanslag. En kressen gelijk een klein kind. Meteen een beetje minder stoer dus. Naast mij stond een stekelvarken! Noooo shit! Een echt stekelvarken! Gast, da is groooot! Da beest verschoot zich een ongeluk, liep zo snel als 'm kon terug de woestijn in en zijn stekelkes wiegelden gelijk zot in het rond. Net geen infarctje, hoop ik (van het stekelvarken dan, ik was al bekomen en vooral kei excited da ik een stekelvarken in real life had gezien).
Om 4u ging de wekker en vertrokken we, moedig als we zijn, om een bergske te beklimmen om daar de zonsopgang te zien. 3 kwartier naar omhoog, 3 kwartier afzien. Ik ben 20x gestorven, ik heb gezworen da ik ging stoppen met roken (ondertussen al wa minder overtuigd) en ik heb net ni geweend. Conditie nul. Oeps. Maar we hebben het gehaald! Prachtig uitzicht, mooie zonsopgang, nog effie de fut gevonden om wa uit te pakken met yogamoves. Top.
Nadat we de berg terug waren afgeklauterd, fixten we ons een gratis ontbijt in den hostel. "Its included in the price", welke price? Ma goe, effie schranzen van het buffet for free dan maar. Cheapo's.
In Masada is voor de rest niks te zien, dus we besloten om de bus richting Eilat te nemen. Een Amerikaanse vrouw die aan dezelfde bushalte zat, besloot mijne ziel te redden. 't Was nodig. Want niemand is perfect en we zijn allemaal zondaars, jadaaa jadaaa jadaaa blablabla. Maar God kan ons redden, hoera. Ik kreeg nen bijbel cadeau, en nen hoop instructies van hoe ik 'm moest gebruiken. Gelukkig kwam de bus mij net op tijd redden, ik was volledig gek aan't worden in mijn hoofd door haar brainwashpraatjes. Van mij moogt ge geloven in wie of wa ge maar wilt, voor mijn part in ne roze cavia met paarse bollekes die trucskes kan. I don't care. Maar ge hoeft er mij ni met lastig te vallen, en ge moet mij al zeker ni proberen 'bekeren'. Maar dat deed ze wel. Achja, ik heb een gratis bijbel nu.
Eilat was niks voor ons, dus meteen de grens over gestoken naar Jordanië. Bordercontrole kost belachelijk veel geld en tijd, maar we made it. Ondertussen twee daagskes hier maar da verslag volgt morgen nog! We'll keep you up to date! :)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
